Turks.nl RedactieRemzi eist nu excuses en schadevergoeding volgens ad.nl.
Remzi heeft vrienden, is gek op voetbal, zit in het laatste jaar van het mbo en heeft een ict-bedrijfje. Hij is op het eerste gezicht een doodnormale jongen.
Op zijn 4e werd Remzi uit huis geplaatst. Volgens hulpverleners is hij verwaarloosd en heeft hij grote ontwikkelingsachterstand opgelopen. Zo zou hij niet lopen, stoot enkel geluiden uit en weet niet wat speelgoed is: Hij wordt bestempeld als zwakbegaafd. Sindsdien gaat de kleuter van tehuis naar tehuis met steeds opnieuw een andere diagnose. “Hij werd vanaf zijn 4de tussen zwakbegaafden gezet, terwijl het constant bleek dat hij daar niet thuishoorde, het was een nachtmerrie”. Zo beschrijft advocaat Richard Korver, die spreekt op verzoek van Remzi.
Op school komt de jongen in een klas met autisten, en later tussen kinderen met gedragsproblemen. Er is maar één persoon die doorheeft dat Remzi een normale jongen is. En dat is Bep, de vrouw die Remzi begeleidt op zijn 9e. Ondanks haar bemoeienis blijft hij tot zijn 16e tussen zwakbegaafden. “Het heeft de vrouw haar baan gekost, maar zij heeft wel voor elkaar gekregen dat Remzi op zijn 16e uit de instelling kwam” vertelt advocaat Korver.
Een IQ test in 2005 geeft een score van 108, wat gelijk staat aan een gemiddeld intelligentieniveau. Toch moest Remzi nog anderhalf jaar blijven in een instelling voor geestelijk gehandicapten. Later gaat hij naar een instelling voor kinderen met ernstige gedragsproblemen, waar hij als enige van zijn klas naar het vmbo-t mag.
In 2008 volgt er een nieuwe IQ test, met een score van 118. Pas 2 jaar later, wanneer Remzi 17 is, kan hij terug naar zijn ouders. Nu woont hij op kamers in Zaandam. Hij wil dit jaar beginnen aan de hbo-opleiding informatica. “Naar omstandigheden gaat het heel goed. Hij doorloopt het mbo fluitend, zal het hbo ook fluitend doorlopen en waarschijnlijk academisch niveau met gemak halen,” zo verwacht zijn advocaat.
Vorig jaar zat Remzi aan tafel met de directie van de William Schrikker Groep, die hem een normale jeugd hadden ontnomen. Het enige wat hij wilde waren excuses, maar die kwamen er niet. Nog altijd werd hij behandeld alsof hij niet goed bij zijn hoofd was. Nu wordt het een rechtszaak.
Behalve erkenning wil Remzi ook een schadvergoeding voor de diagnoses en de carrière die hem is ontnomen. Dit zal mogelijk oplopen tot in de tonnen.
Volgens de William Schrikker Groep is er ‘zorgvuldig gehandeld’. “Er zijn altijd externe deskundigen geweest die ons adviseerden, we hebben nooit alleen beslist,” aldus woordvoerder Ab Veen. Volgens de raadsman heeft de rechter zich blindgestaard op de rapportages van de voogdij-instelling. “De ouders waren er niet, en Remzi kon niet voor zichzelf opkomen. Helaas komen dit soort horrorverhalen in de jeugdzorg vaker voor.”
Yunus
Eerder in 2013 ontstond er ophef binnen de Turkse gemeenschap om het Turkse jongetje Yunus die werd geplaatst bij een pleeggezin. Het bleek dat zijn uithuisplaatsing onterecht was, en Bureau Jeugdzorg de uitspraak van de rechter volledig had genegeerd.
