Turks.nl RedactieIs het uitwisselen van wachtwoorden een must binnen een relatie of worden we allemaal één voor één controlefreaks?
Ik ben niet zo een bezitterig type, maar wat van mij is, is van mij! Waarom zou ik die met iemand anders moeten delen? Even tijdelijk weggeven of ruilen kan ik al helemaal niet begrijpen.
VAN MIJ!!
Nee, ik heb het niet over mijn partner, maar over mijn wachtwoord. Hoezo zou ik mijn wachtwoord aan mijn partner moeten geven? Door mezelf te bewijzen, hem een goed gevoel te geven, zijn vertrouwen te winnen en natuurlijk om hem te laten weten dat ik van hem hou. Want dat kunnen wij tegenwoordig niet op een andere manier doen.
- Schat, ik geef je mijn hart
- Schat, ik geef je mijn wachtwoord
Natuurlijk smelten we pas als we de tweede te horen krijgen.
Dan ben je pas binnen en ben je zeker van de liefde in je relatie. Buiten het feit dat het gewoon MIJN account is, MIJN facebook is en MIJN privacy is vind ik het ook erg asociaal om ernaar te vragen. Ik zou me namelijk erg beledigd voelen als mijn partner zou vragen om mijn wachtwoord.
Vraag om liefde, om aandacht, om een kus, om tijd, om eten!!!
Niemand gelooft in het sprookje waarin je niet elkaars privéberichten leest. Daar vraag je toch zijn wachtwoord voor? Om te controleren of hij berichtjes krijgt van andere vrouwen, berichtjes stuurt naar andere vrouwen, wie hij allemaal in zijn vriendenlijst heeft (want dat bepaalt een partner natuurlijk) en of hij vreemdgaat.
Je wilt dus zijn wachtwoord om in de gaten te kunnen houden of hij vreemdgaat of niet. En als je zijn wachtwoord hebt, zal hij niet vreemdgaan?
Yeah right. En mijn bloed is groen.
Geloof me, als hij van plan is om vreemd te gaan dan doet hij dat zonder dat je het in de gaten hebt. Door zijn wachtwoord te hebben en elke dag zijn berichtjes te controleren kun je daar niets aan veranderen. In mijn ogen ben je dan letterlijk op zoek naar een reden om ruzie te maken of om een einde te brengen aan je relatie. En wie zoekt, die vindt!
Bovendien laat ik meteen zien waar de gat van de deur is, als mijn partner zou vragen om mijn wachtwoord. Ik hoef namelijk ook niet zijn wachtwoord om vertrouwen in hem en onze relatie te krijgen. Zo bewijs je zulke dingen niet. Hoe deden ze het vroeger toen al die accounts niet bestonden? Je moest soms wel weken tot maandenlang wachten op een brief van je geliefde.
Nu zijn we ervan overtuigd dat hij vreemdgaat als hij even niet te bereiken is (misschien is hij in slaap gevallen op de bank of zit hij te scheten op het toilet) en dat hij niet van ons houdt als we zijn wachtwoord niet krijgen.
Naast je relatie heb je ook een eigen leven en moet je elkaar ruimte geven. Ben je een extreem ziekelijk jaloerse controlefreak, dan zal hij snel de benen nemen. Dat kan ik je garanderen!
Ow jah, denk er ook aan dat overal een einde aan kan komen. Wanneer je relatie voorbij is (ook de jouwe kan kapotgaan) moet je dus al je wachtwoorden wijzigen. Je moet dus nog eens enorm veel moeite doen, nadat het uit is. pff, alleen al bij de gedachte word ik er moe van.
Mijn partner zou zijn wachtwoord niet aan mij hoeven te geven en hij hoeft ook geen verslag te schrijven iedere keer.
Ik ga nu naar de wc lieverd. Maak je niet druk als ik laat reageer, tot zo!
Pleurt op!
Geef mij maar een relatie waar ik moeite voor moet doen om vertrouwen te kweken. Geef mij maar een partner die me wilt leren kennen door samen tijd door te brengen. Geef mij maar ware liefde.
En houd je wachtwoord voor jezelf…
