Hoogste religieuze leider Turkije vervangen

Ali Bardakoglu, voorzitter van het Turkse Directoraat voor Religieuze Zaken (Diyanet), is donderdag onverwacht vervangen
Turks.nl Redactie

door de tweede man van het directoraat, Mehmet Görmez. Zo meldt telegraaf.nl.

Turkse kranten speculeren volop over de aanleiding voor het ontslag van Bardakoglu, de hoogste gezagsdrager als het om de islam in Turkije gaat. Bardakoglu zei zelf dat hij met pensioen wil.

Bardakoglu werd in 2003 benoemd door de vorige president, Sezer, een streng voorstander van de scheiding van kerk en staat. Dat was een jaar nadat regerende Ak-Partij werd verkozen. De Ak-Partij wordt door strenge secularisten verafschuwd. De banden tussen Bardakoglu en de Ak-Partij-regering zouden dan ook nooit warm geweest zijn. Onlangs deed Bardakoglu uitspraken die niet goed vielen bij de top van de Ak-Partij.

Vorige maand riep premier Erdoğan de Diyanet op zich uit te spreken over ‘de hoofddoekkwestie’. In plaats van de regering te steunen door er bijvoorbeeld op te wijzen dat de hoofddoek voor islamitische vrouwen een plicht is, zei Bardakoglu dat de Diyanet er niet is om zich in de politiek te mengen en dat politici de hoofddoekkwestie moeten oplossen.

Turkse kranten wezen er donderdag bovendien op dat Bardakoglu de pogingen van de regering om alevieten (een stroming in de islam) meer religieuze vrijheid te geven, niet zou steunen. Vorige week zei de Diyanetleider nog dat de alevieten niet eens een islamitische stroming vormen. Dat zou de regering in het verkeerde keelgat zijn geschoten. Voorts zou de oprechtheid waarmee Bardakoglu de ‘Koerdische opening’ steunt, in twijfel worden getrokken. Het gaat daarbij om pogingen van de regering de Koerdische kwestie zonder geweld op te lossen.

De Diyanet is een instituut dat een voortvloeisel is van de wereldlijke republiek Turkije die in 1923 werd gesticht. De republiek volgde het Ottomaanse Rijk op, dat door religieuze ideeën werd gedomineerd. De stichter van de wereldlijke republiek, Mustafa Kemal Atatürk, wilde zoiets bezweren met een nieuw religieus gezag dat in dienst staat van de seculiere regering.