Hoe vrede tot stand kan komen in Armenië

Van 7 tot 15 augustus 2014 mocht ik mee naar de Armeense stad Tsaghkadzor  voor het EU-project ‘Peace-building in the Caucasus’. Voor dit project vanuit de Europese Unie, kwamen veertien speciaal geselecteerde afgevaardigden uit Rusland, Portugal, Turkije, Armenië, Spanje, Georgië en Nederland bij elkaar. Ikzelf was namens Nederland daar vanuit mijn academische achtergrond als historicus en internationale betrekkingen-expert.

Deze beroemdheden zijn Armeens

Er ontstond commotie na een uitspraak van Erdoğan over Armenen. Tijdens een speech vertelde hij dat hij uitgemaakt zou worden voor ‘Armeens’, wat hij ‘een lelijke beschuldiging’ vindt.

Armand Sağ vanuit Armenië (10/10) Afscheid van Armenië

Het is nu officieel mijn laatste dag in Armenië en de hoofdstad Yerevan. En met de slogan ‘slapen doen we wel als we dood zijn (of in het vliegtuig)’, gaan we onze enige vrije nacht gebruiken om het nachtleven van Yerevan in te duiken. We beginnen in een Salsa-bar, wat akelig leeg is en na 01:00 helemaal leegstroomt. Onze gids meldt dat veel meisjes niet na die tijd buiten mogen komen van hun ouders. Eigenlijk net als in Turkije.

Armand Sağ vanuit Armenië (9/10): Terug naar Yerevan

‘s Ochtends vroeg staan we op om terug te gaan naar Yerevan, de trip van Tatev naar Yerevan zal zes uur duren. Dit zijn zes lange uren over verlaten bergweggetjes zonder licht en/of een goede geasfalteerde weg. Daarnaast hebben de mensen hier nog nooit van vangrails gehoord dus een te ruime bocht zal je een ravijn van enkele meters diep in catapulteren. Toch was er een emotioneel afscheid in Tatev, vooral de wodka-verkoper wilde perse afscheid nemen. Hij mompelde nog iets over dat zijn maandinkomen verdubbeld was.

Armand Sağ vanuit Armenië (7/10): Tatev Mall of Tatev Bazaar?

Weer een nieuwe dag in Tatev, weer nieuwe kansen. Een nieuwe dag om kennis te maken met de mensen in Tatev maakte dat we een compleet plan konden presenteren om armoede tegen te gaan en werkgelegenheid te creëren door het plan ‘Tatev Mall’ (aka Tatev Bazaar) te presenteren. Het transformeren van een oude kolchoz tot een toeristencomplex met slaapplekken, restaurants, souvenirwinkeltjes, bioscoop, terras, cafeetjes en vele andere winkels zou volgens onze berekening maar 17.000 euro kosten maar wekelijks € 4500,- opleveren. Een jaarinkomen van tien gezinnen.

Foto’s: Demonstratie duizenden Turken in Almelo

Zo’n vijfduizend Turken door heel Nederland verzamelden zich zondag in Almelo om te demonsteren tegen het zogenoemde ‘Genocidemonument’ in de tuin van de Armeense Kerk. Turken zijn niet eens met de naam van het monument, omdat een genocide niet is erkend door Nederland noch geaccepteerd door veel historici. 

Armand Sağ vanuit Armenië (6/10): Voetballen en volleyballen in Tatev

Na gisteren waren we goede vrienden geworden met de dorpsbewoners van Tatev. Op straat werd ik staande gehouden met vragen als “Ben jij Italiaans?”, “Ben jij Iron Man?”, “Ben jij the Hero of the Soviet Union?”. Ik voelde me bijna een beroemdheid, maar het kwam natuurlijk doordat ze niet vaak iemand van buiten Tatev tegenkwamen. En alhoewel Tatev officieel bijna 1000 inwoners moest hebben, was het in praktijk misschien net 300 daar de rest al vertrokken was om te werken in Yerevan of het buitenland.

Armand Sağ vanuit Armenië (5/10): Het in kaart brengen van Tatev

Vandaag was wellicht de leukste dag tot nu toe in Tatev. Als taak hadden we ‘mapping’, oftewel het in kaart brengen van de behoeften en benodigdheden van de dorpelingen. En hieruit bleek hoe simpel en vriendelijk de mensen van Tatev wel niet waren. Alhoewel de mensen duidelijk straatarm waren, waren ze toch gelukkig en wilden de meesten graag in Tatev blijven. Ze waren hier blij met hun simpele leven.

Armand Sağ vanuit Armenië (3/10): De verkenning van Tatev

Na mijn aankomst in Tatev hadden we snel wat eten gekregen en toen weggebracht naar onze gastheren. Omdat Tatev maar 300 bewoners hadden, waren dorpsbewoners opgetrommeld om ons op te vangen in hun huizen. Het was een uniek staaltje gastvrijheid. Dit soort gastvrijheid waarbij dorpelingen op de bank gingen slapen om ons hun bedden af te staan, zag ik normaliter alleen maar in Turkije.

Armand Sağ vanuit Armenië (2/10): Een wandeling in Yerevan op mijn eerste dag

Onderweg van Luchthaven Zvartnots naar de Armeense hoofdstad Yerevan keek ik mijn ogen uit, ondanks mijn slaaptekort. De chauffeur sprak alleen maar Russisch en Armeens, terwijl ik alleen maar Engels antwoordde. Beiden begrepen we elkaar toch half, meestal dankzij onze gebaren. De chauffeur was aardig en probeerde mijn vragen onderweg te beantwoorden.